سئوال:من سال گذشته دراثرتصادف رانندگی دچار ضایعه نخاعی C6 شدم. درحال حاضر یک درد ثابت به صورت سوزش درناحیه قفسه سینه وپاهایم احساس می کنم. من نمی خواهم که دردم رادرمان کنم ،چراکه فکرمی کنم دردعلامت این است که ممکن است بتوانم ازپاهایم استفاده کنم .آیا درست فکرمی کنم؟

جواب: مدارکی وجودنداردکه نشان دهداحتمال بازگشت حس و فعالیت حرکتی در کسانی که درددارند،نسبت به سایرافرادبیشتراست.درواقع، هیچ راهی وجودنداردکه بتوان براساس آن به درستی بازیابی حرکت اندامهای تحت تاثیررا پیشگوئی کرد.اما احتمال بازیابی فعالیت اندامها نزد افرادمبتلا به ضایعات نخاعی ناقص نسبت به کسانی که ضایعه کامل دارند بیشتراست.

اگرشمادردراتجربه می کنید،هیچگاه نبایدنسبت به آن بی توجه باشید! تصورنکنیدکه درد به سادگی ازبین می رود.دردممکن است علامتی ازوجود یک عارضه در قسمتی از بدن باشدکه فاقدحس است.اگردردرانادیده بگیرید،امکان داردخودتان را درمعرض خطرعوارض دیگری قراردهید. اگرعارضه ای وجودداشته باشد، پزشک می توانددر شناسائی آن به شما کمک کند.
اگرشماحداقل 6 ماه دردداشته باشید، ازمعدودافرادنخاعی محسوب می شویدکه دارای دردهای مزمن هستند. اگردردتان طوری است که برروی علائق وتوانائی ها ی شماو اجرای فعالیتهای روزمره زندگی تاثیرمی گذارد،برای انتخاب روش درمان باید با پزشک خودمشورت نمائید.

سئوال:من یک فردتتراپلژی هستم ،خانواده من نمی فهمندکه چطورامکان دارد که من بدون داشتن هیچ حسی ،درددارم.چگونه می توانم به خانواده ام کمک کنم تا بفهمند من خیالاتی نیستم؟

پاسخ:این مسئله خیلی شایع است. خانواده شماخیلی ساده می توانند ضایعه نخاعی شمارا به دلیل محدودیت حرکتی که دارید،درک کنند.اما آنها نمی توانند دردشما راببینند. ولی فهم این که ممکن است شما درقسمتهائی ازبدن خودکه دارای حس طبیعی نیستید،دردداشته باشید، مشکل است. آموزش کلیدشناخت دردمحسوب می شود.شما می توانیدبه خانواده خود مطالبی رابا موضوعات دردارائه کنید وبه آنان کمک کنیدنسبت به دردبه عنوان یکی ازعوارض ثانویه آسیب نخاعی شما آگاهی پیداکنند.

سئوال:من یک پاراپلژی T2 هستم و همیشه درناحیه شکم خوددردی شبیه گرفتگی احساس می کنم .پزشک محل ما مرا معاینه کرده،ولی هیچ مشکلی را تشخیص نداده است.آیا این درد،طبیعی است؟

پاسخ: شما ممکن است مبتلابه دردهای احشائی باشید.این نوع دردها مانند دردهای جمسی یا عصبی شایع نیستند، ولی برای بعضی ازافرادنخاعی یک مشکل محسوب می شوند. دردهای احشائی معمولا" درزمان کوتاهی بعدازضایعه به وجود می آیند.این دردهادرناحیه شکم ایجادمی شوندوممکن است دربالا یا پائین سطح ضایعه حس شوند.اکثرمواقع افرادمبتلا این دردهارابه صورت سوزش یا گرفتگی مداوم احساس می کنند. دردهای احشائی توسط فیزیوتراپها (کسانی که درزمینه توانبخشی تخصص دارند) بهتردرمان می شوند،چراکه دلائل زیادی برای ایجادآنها می تواندوجودداشته باشد.این دردها ممکن است دراثرآسیب اندامهائی مانندمثانه، کبد،کلیه ها وروده ها ایجادشده باشند.انتخاب روش درمان ممکن است استفاده ازبرنامه های مناسب کنترل دفع مدفوع وادراریا حتی جراحی راشامل گردد.اگرپزشک تشخیص دهدکه هیچ مشکلی در اندامهای احشائی وجودندارد،این امکان است که دردمنشاء عصبی داشته باشد.در این موارد،شما می توانیدبامصرف یکسری ازداروهای مورداستفاده برای دردهای نروپاتیک آن رابه حداقل ممکن برسانید.

سئوال: غیرازدرمانهای پزشکی و روانشناختی ،آیاگزینه های درمانی دیگری برای درد وجوددارند؟

پاسخ: مهم است که قبل ازهرگونه اقدامی ابتدابه پزشک خود مراجعه کنید.ولی یکی ازگزینه ها این است که ازیخ یا گرمادرموضع درداستفاده شود،یا اینکه می توانید از وسایلی مانندتحریک کننده های الکتریکی عصب که ازروی پوست عمل می کنند ((TENS=Transcutaneous Electrical Nerve Stimulator یاسایرمحرکهای الکتریکی استفاده نمائید.بعضی ها دریافته اندکه طب سوزنی برای آنان مفیداست. برخی نیزدیده اندکه استفاده از درمانهای chiropractic (یکسری ازتدابیردرمانی که دستگاه عصبی راتعیین کننده تندرستی وبیماری می داندوطی آن تلاش می شود با دستکاری ساختارهای بدن به ویژه ساختارهای ستون مهره ای کارکردهنجاربرقرارشود.که به آن " دستکاری نخاعی" نیز گفته می شود:مترجم)سودمنداست.اما این روش برای قسمتهائی ازبدن که دارای حس هستندبایدمحدودشود.بعضی ازافرادحتی یادگرفته اندکه برای کم کردن درد،خودشان راهیپنوتیزم کنند.گاهی اوقات نیز،روشهای انسدادعصب می تواندمثمرثمرباشد.