درسالیان گذشته تشخیص یک زخم فشاری ازیک تا چهار مرحله انجام می شد. این نوع سیستم مرحله بندی به منظور تشخیص و توصیف میزان آسیب زخم مورداستفاده قرارمی گرفت.
 در توصیه های مربوط به زخمهای فشاری که درسطح ملی ارائه شده (www.npuap.org) ،به تازگی طبقه بندی مربوط به تشخیص مراحل زخمهای فشاری تحت بازنگری قرارگرفته است. دراین طبقه بندی جدید، آسیب بافتهای عمقی (آسیبهای با سطح قابل رویت و بافتهای عمقی مشکوک به آسیب) و زخمهای غیرقابل طبقه بندی (آسیبهای با سطح قابل رویت به همراه آسیبهای مشخص و ناشخص بافتهای عمیق تر) خیلی بهتر توصیف شده است.همچنین به منظور بهبودی صحت تشخیص زخمهای فشاری و تفکیک آنها از سایرجراحات پوستی درجه بندی های 1 تا 4 نیز مجددا" بازنگری شدند.

قسمت های موضعی ارغوانی رنگ یا خرمائی مایل به قرمز برروی پوست سالم درافراد سفیدپوست یا برجستگی های تاول مانند  مملو ازخون هستند که دراثر آسیب بافتهای نرم تحت فشار یا نیروهای تنش زا به وجودآمده اند.این قسمت ها ممکن است دارای بافتی دردناک، سفت ،حالت خمیری ، فرورونده ،گرمتر یا سردتر از سایر بافتهای مجاور باشد.
تشخیص آسیب بافتهای عمقی درافرادی که دارای پوستی تیره هستند ممکن است مشکل باشد. امکان دارد آسیب با ایجاد یک جوش ریز روی سطح پوست تیره آغاز گردد. اما ممکن است زخم مذکور گسترش یافته و سطح آن کمی خشک شود.رشد زخم ممکن است به حدی سریع باشد که حتی با وجود یک درمان مناسب نیز، لایه های زیادی ازبافت را دربرگیرد.    

دراین مرحله پوست به ظاهرسالم ولی قرمزیهای متمرکز و دریک محل مشخص و معمولا" روی برجستگی های استخوانی به وجودمی آید. درپوست های تیره رنگ  ممکن است این مرحله قابل مشاهده نباشد .اما امکان دارد رنگ آن از محل اطراف متفاوت باشد.ممکن است موضع مربوطه دردناک، شاخی ،نرم بوده ودرمقایسه با بافتهای مجاورگرمتر یاسردتر باشد. تعیین این مرحله درافرادی که دارای پوست تیره هستندممکن است مشکل باشد.بنابراین این افراد درمعرض خطر بیشتری قراردارند.(و برای آنان این مرحله یک زنگ خطر محسوب می شود).     

دراین مرحله ضخامت پوست کاهش جزئی پیدا کرده و بصورت یک زخم سطحی دریک زمینه قرمز مایل به صورتی و بدون ایجاد پوسته حاصل از بافتهای مرده دیده می شود.همچنین ممکن است بصورت یک تاول  سالم مملو از سرم یا بازشده وگسیخته تظاهرپیدا می کند.دراین مرحله علائم به صورت زخم کم عمق خشک یا براق وبدون پوسته شدن یا کوفتگی (مشکوک به آسیب بافتهای عمقی) مشاهده می گردد.این مرحله نبایستی برای توصیف ترشحات پوستی، سوختگی های سطحی ، درماتیت های  پرینه ای ، پوستهای لاغر ، پوسته شدن های سطحی مورداستفاده قرارگیرد.     
 

دراین مرحله ضخامت پوست به طورکامل کاهش پیدامی کند. ممکن است چربی زیر پوستی قابل مشاهده باشد،ولی استخوانها، تاندونها یا ماهیچه ها دربرنگرفته باشد. امکان داردپوسته slough  دیده شود ولی بافتهای عمیق را پوشش نمی دهد. ممکن است حالت نقب وتونل دیده شود. عمق زخم های فشاری مرحله 3 باتوجه به محل ضایعه متفاوت خواهدبود. برآمدگی بینی،گوش،استخوان پس سرو قوزک دارای بافت چربی نیستند و زخمهای مرحله 3 ممکن است کم عمق باشند. درعوض محلهائی که دارای چربی قابل توجهی  هستند،می توانند زخمهای فشاری خیلی عمیقی داشته باشند. استخوان- تاندون دراین مرحله قابل مشاهده  و بطور کامل مشخص نیست.  
 

دراین مرحله ضخامت بافت بطورکامل افت پیدا کرده واستخوان قابل مشاهده خواهدبود. لایه های بافت مرده یا پوسته های حاصل مرگ سلولها دربعضی ازقسمتهای سطح زخم دیده می شود. اغلب به صورت زخمهای نقب زن و یا تونل ساز دیده می شوند. عمق زخم فشاری مرحله 4 نیزبا توجه محل آن متفاوت است. درجاهائی مثل تیغه بینی، گوش، استخوان پس سر و قوزک پا که بافت زیرپوستی ندارند، زخمهای مذکور می توانندکم عمق باشند.اما می توانند به داخل عضلات ویا ساختمان قسمتهای پوشش دهنده ای مانند fascia ، تاندون یا کپسول های مفصلی نیز گسترش یافته و ممکن است باعث استئو میليت (التهاب موضعی ومخرب استخوان ) شود. استخوان یا تاندون های درمعرض آسیب قابل مشاهده یا کاملا" واضح نباشد.     

ضخامت بافت بطورکامل کاهش می یابد،بطوری که انتهای زخم بوسیله پوسته های (زرد، زردمایل به قهوه ای، خاکستری، سبز مایل به  قهوه ای)پوشیده می گردد ویا لایه های ( زردمایل به قهوه ای،قهوه ای یا سیاه( در سطح زخم مشاهده می شود.تا زمانی که  پوسته ها  یا لایه ها در پایه زخم برداشته نشود، عمق واقعی زخم قابل تشخیص نیست ،به همین دلیل نمی توان درجه زخم راتعیین نمود. لایه های های ثابت ( خشک، چسبناک و دست نخورده بدون التهاب یا تغییر ) برروی پاشنه به عنوان "پوشش (بیولوژیکی ) طبیعی بدن" عمل می کنندونبایستی که برداشت شوند. 
 

****

 
منبع: مقاله " یک بازنگری  جدید در مراحل تشکیل  زخم فشاری   "   -مترجم: مهندس عباس كاشي -  (ohealth2007@yahoo.com) - انتشار : مركز ضايعات نخاعي جانبازان -آذر ماه 1388 - برگرفته از نشریه Pushin' O n: