اعجوبه ای بر روی صندلی چرخدار

مغز استيون هاوکينگ ، نيرومندترين ابزار اوست ، ابزاری که با آن ، کارو تلاش ، تفريح و شادی را برای خويش به ارمغان آورده است.

صندلی چرخدار وی به او فرصتی داده است تا با مغز متفکر خويش در باره رازهای دنيای اسرارآميز به تفکر بپردازد. در چه جهانی زندگی میکنيم؟ اين جهان چگونه بوجود آمده است ؟ و چگونه کار می کند ؟ و چگونه پايان می يابد؟

استيون هاوکينگ نمونه ای از نوع بشر است که تأثيرات خارق العاده و شگفت انگيز مغز را به نمايش گذاشته است.

استيون هاوکينگ فيزيکدانی است که بعلت عارضه ای فلج کننده قادر به راه رفتن نيست ، اما او در سن 47 سالگی توانست کرسی استادی ايزاک نيوتن دانشمند بزرگ را در دانشگاه کمبريج به دست آورد . زندگی او چنان همگان را تحت تأثير قرار داد که کارگردان مشهور ، اسپيلبرگ تصميم به ساخت يک فيلم از زندگی او نمود. هاوکينگ در سال اول تحصيلات فوق ليسانس خود در دانشگاه کمبريج بيماريش مشخص شد و پزشکان به او گفته بودند که تنها چند سال بيشتر زنده نخواهد بود. اين خبر او را دچار افسردگی شديد کرد، اما پس از دو سال شرايط روحی او به ثبات رسيد و دريافت که برای مطالعه فيزيک به ذهنی سالم محتاج است نه به بدنی سالم . او سرانجام به کار بازگشت و در سال 1963 ازدواج کرد .هاوکينگ در مورد ازدواجش می گويد ، اين ازدواج مرا مصمم ساخت تا زندگی کنم و همسرم واقعا" به من اراده ای برای زندگی بخشيد.

استيون هاوکينگ معتقد است برای داشتن يک زندگی پرثمر ، مهم ، داشتن تواناييهای مغزی است تا قدرت فيزيکی يا چالاکی ، اين نکته ای است که بايد با کمک آن به شخص فلج شده امید داد، نه آنکه با قالی بافی و زنبيل بافی  آنان را به زندگی دلگرم نمود . افرادی که محدوديت های حرکتی دارند بايد به آن دسته از کارهايی که می توانند بخوبی از پس آن برآيند توجه کنند.

هاوکينگ می گويد: صحبت کردن با مردم عامی درخصوص آنکه چگونه با افراد فلج شده رفتار کنند ، صحيح نيست و اين مسئوليت با افراد فلج می باشد که آگاهی مردم را عوض کنند.

اين فيزيکدان بزرگ با نوشتن کتاب تاريخچه زمان مورد تحسين همگان قرار گرفت و مقالات زيادی در باره او در روزنامه ها و مجلات مختلف سراسر دنيا به چاپ رسيد. نظريه های وی ، ديد بسياری از فيزيکدانان را نسبت به جهان عوض کرده است ، اما رمز محبوبيت او در نزد عامه مردم ، اراده ای است که در ورای جسم فلج شده او نهفته است و سبب گرديده که هزاران نفر از مردم آمريکا پيراهن هايی با عکس هاوکينگ را به تن کنند.

اين دانشمند قادر به تکلم نيست . برای پاسخ به يک سئوال ، او از يک ترکيب کننده کامپيوتری کمک می گيرد . انگشتان دست راست را به کار می گيرد تا بتواند جسم کوچکی را که در لبه لباسش قرار دارد بفشارد . در صفحه کامپيوتر ، کلماتی را از يک ليست 2750  کلمه ای از پيش برنامه ريزی شده انتخاب می کند و جملات را در پايين صفحه می سازد . پس از آن ترکيب کننده صدا را به راه می اندازد و واکنش حسی او صدايی الکترونيکی از يک سخنور در روی صندلی با صدای بلند است این کار بطور رنج آوری به کندی صورت می گيرد . اما با اين وجود او هنوز معتقد است که توانايی او برای ارتباط با ديگران با کمک ترکيب کننده صدا بهتر از زمانی بوده است که صدای خود را در سال 1985 از دست داده است.

****

منبع : مقاله "  اعجوبه ای بر روی صندلی چرخدار " تهيه کننده : حميد ميرزاآقايی -مرکز ضايعات نخاعی

بازگشت به صفحه اصلی