|
دانشمندان معتقدند که انسان موجودی اجتماعی است، در اجتماع به دنیا آمده و در
همان جا پرورش می یابد، آدمی بدون ارتباط با دیگر افراد قادر به زندگی کردن
نیست.
ارتباط موفق بی شک رمز موفقیت همه انسانها در شئونات مختلف زندگی تحصیلی شغلی و
حرفه ای، زناشویی، فهم و تربیت فرزندان و ... است. امروزه روان شناسان و سایر
متخصصان علوم اجتماعي و ارتباطات تحقيقات گسترده و پیگیری در
این زمینه انجام داده و نقش بارز ارتباط را هر روزه برجسته تر می سازند.
تعاریف بسیاری از ارتباط شده است و مفاهیم مختلف زیادی درباره اینکه یک ارتباط
خوب چیست، بیان شده است. یک فرهنگ لغت به تنهایی سیزده تعریف مختلف که همگی
مشتق از لغت ارتباط است را ارائه داده است در اینجا به دلیل موجز بودن کلام به
چند تعریف کوتاه اکتفا می شود.
ارتباط به معنی رساندن، انتقال دادن یا
مبادله ایده ها و دانسته ها به دیگران است. اینها به وسیله گفتار، نوشتار یا
صداها و آهنگ ها انجام می شود ( فرهنگ لغت کوتاه انگلیسی آکسفورد ).
به محض اینکه ارتباطی برقرار شود، مشکلات ارتباطی نیز اتفاق می افتد. هر دو نقل
قول به ما می گویند وقتی ما با شخصی ارتباط برقرار می کنیم، می توانیم موفقیت
یا عدم موفقیت ارتباطی خود را به وسیله پاسخی که دریافت می کنیم، تخمین بزنیم.
افراد در جریان ارتباط برقرار کردن با همدیگر مواردی مانند همدلی، اهمیت دادن،
دوست داشتن، احترام گذاردن، ارزشمند داشتن، کمک کردن (به صورت مادی یا هم فکری
)، راهنمایی کردن و پند و اندرز را تجربه می کنند. تمامی این موارد این احساس
را به فرد منتقل می کند که او تنها نیست و در مواقع ضروری افرادی وجود دارند که
به او کمک می کنند، او را دوست دارند و به او احترام می گذارند و اینکه او تنها
نیست و متعلق به گروهی از انسانهاست.
متخصصان رشد کودک ارتباط صحیح و خوبی با دنیای بچه ها ایجاد کرده اند. اما مشکل
اساسی از آنجا ناشی می شود که معلمان یا والدین از آنچه واقعا" برای بچه اتفاق
می افتد آگاهی سطحی و کمی دارند. شما به محض آن که ضرورت برقراری ارتباط عمیق
با کودک خردسالتان را درک کردید، انتظار پیشرفت سریع را نداشته باشید. سعی کنید
با بالغ شدن فرزند خود، بر عمق ارتباطات بیفزاید و از واکنش های منفی بکاهید.
زندگی با کودک باید مبتنی بر ارتباط و تفاهم دو جانبه باشد. اینکه شما گرفتاری
و اشتغال دارید و این فرصت برایتان نیست که به کودک رسیدگی کنید، برای طفل قانع
کننده نیست. او می خواهد با شما در رابطه باشد، انس و الفتی داشته باشد، بگوید
و بشنود و انس بگیرد. وجود چنین رابطه ای نه تنها در مهار کردن بیقراری ها بلکه
در جلوگیری از رخ دادن بسیاری از بدرفتاری ها و اختلافات موثر است و از عوامل
سازگار کننده به حساب می آید. معمولا" وقتی که کودکان وظایف خود را فراموش می
کنند، بزرگسالان اعم از والدین و معلمان به آسانی از کوره در می روند. البته
خیلی آسان است که وظایف کودکان را با داد و فریاد و توپ و تشر به آنها یادآوری
کنیم اما بهتر آن است، که قرینه های کلامی را با لحنی ملایم و دوستانه به
کودکان بدهیم. زیرا که لحن ملایم و آرام راه برقراری ارتباط و تفهیم و تفاهم
میان کودک و بزرگسال را باز می گذارد و برای پیشبرد کارها در آینده از راه
ارتباط متقابل، موثرتر است. باید اذعان داشت والدینی که در هنگام طفولیت با
آنها بدرفتاری شده، اغلب از ایجاد ارتباط درست با فرزندان خود عاجزند.
| |
با کودکان چگونه ارتباط برقرار کنیم.
|
|
|
چگونگی برقراری
ارتباط با کودکان تا حد بسیار زیادی تعیین کننده میزان موفقیت والدین و بازدهی
تدریس معلمان است.
برای برقراری ارتباط با کودکان نیاز به مهارت های بسیاری است که اولیا و مربیان
باید از این مهارت ها اطلاع کافی داشته باشند و از آنها در رابطه با کودکان خود
استفاده کنند. جهت برقراری یک ارتباط خوب، معلم باید اسامی بچه ها را یاد
بگیرد.
یاد گرفتن اسامی بچه ها ممکن است امری نسبتا" کم اهمیت به نظر برسد اما در آشنا
شدن با بچه ها نقش بسیار مهمی دارد. زمانی که معلم با استفاده از نام بچه ها با
آنها صحبت می کند، بچه ها احساس دلگرمی می کنند و تصور خوبی خواهند داشت.
به محض این که معلم به اسم یک دانش آموز نگاه می کند و تصور ذهنی او را مجسم می
نماید، آمادگی دارد که بیشتر در باره او بداند.
به اهمیت صدا توجه داشته باشید، صدای خود را صاف، قاطع و خوشایند کنید، نباید
به طور مقطع یا با ترش رویی صحبت کنید. سعی کنید در مدرسه سرگرمی ایجاد کنید.
زیرا بچه ها برنامه های خارج از کلاس و جالب را دوست دارند. آنها نسبت به
رویدادهای خارق العاده و نمایشی احساس خوشایندی دارند. از این که با بچه ها
بخندید واهمه ای نداشته باشید بلکه با شادی آنها، شما نیز شاد و خندان باشید.
زمانی که معلم با استفاده از نام بچه ها با آنها صحبت می کند، بچه ها احساس
دلگرمی می کنند و تصور خوبی خواهند داشت.
| |
مهارت های ارتباطات اجتماعی |
|
|
1- مهارت های اصلی ارتباط با دیگران شامل نگاه کردن، استفاده درست از لحن صدا
پیدا کردن هم صحبت (شروع کردن مکالمه ) گوش دادن (نگاه کردن به گوینده و توجه
به او)، پاسخ گفتن ( بیان مطلب خود بعد از اتمام صحبت طرف مقابل)، مفهوم داشتن
سخن ( درباره مسایل مشترک صحبت کردن)، رعایت نوبت در صحبت، سئوال کردن و ادامه
گفتگو ( قطع نکردن سخن ) است.
2- مهارتهای سازگاری با دیگران شامل به کار بردن واژه های مودبانه (گفتن کلمات
مناسب در زمان مناسب)، همکاری کردن ، پیروی از اصول، قواعد و قوانین ( مثلا"
قواعد بازی را رعایت کردن )، کمک به دیگران در انجام کارهای مفید، زدن به پشت
دیگران و یا گذاشتن دست روی شانه به طرز صحیح است.
3- مهارت های دوست یابی شامل ظاهر آراسته (شستن دست و صورت، مسواک زدن و پوشیدن
لباس پاکیزه)، لبخند زدن اظهار محبت، ایجاد دوستی (پیش قدم شدن در دوستی ها،
رعایت نوبت در سخن گفتن و دعوت کردن ) است.
1- رشیدپور، مجید (
1383) تربیت کودک از دیدگاه اسلام، انتشارات انجمن اولیا و مربیان چاپ هشتم،
تهران
2- رشید پور، مجید ( 1384 ) راه تربیت انتشارات انجمن اولیا و مربیان، چاپ ششم
تهران
3- دیمیک، سالی ( 1385) ارتباط موفقیت آمیز با NLP، مترجم علی اسماعیلی
انتشارات شباهنگ، چاپ دوم، تهران
4- فتحعلی لواسانی، فهیمه ( 1386) مهارتهای زندگی، انتشارات هنر آبی، چاپ اول،
تهران
5- فونتانا، دیوید ( 1385) روان شناسی برای معلم، مترجم عفت السادات حق گو
انتشارات شباهنگ، چاپ اول، تهران
منبع : روزنامه اطلاعات – 26 اردیبهشت ماه -1388 – شماره -24469- بخش اجتماعی
****
منبع :
مقاله : "با کودکان
چگونه ارتباط برقرار کنیم
"
تهيه كننده : غلامرضا آتش دامن -روزنامه اطلاعات -بخش ضميمه --26
ارديبهشت 1388
|
