درکمين است HIV

 آزمايش را فراموش نکنيد  

می خواهيم در اين مقاله برايتان از راه های انتقال ويروس HIV بنويسيم ، بحثی آزمايشگاهی که شما خواننده عزيز بيشتر با راه های انتقال آن آشنا شويد ، از اين رو از دو پزشک آشنا به ويروس HIV خواستيم تا در اين مورد مقاله ای بنويسند ، آنچه در ذيل می خوانيد ، مطالبی است که دکترحميدرضا حجت زاده و دکتر فريد شهنائی آن را به رشته تحرير در آوردند:

ويروس نقص ايمنی انسان Human Immuno deficiency Virus که اصطلاحا" HIV ناميده می شود از خانواده رترو ويروس ها بوده که می توانيد بيماری AIDS يا سندروم نقص ايمنی اکتسابی Acqured Immuno deficiency syndrom را باعث شود.

از زمانی که پزشکان " HIV " و پس از آن " ايدز " را شناختند، شايد بيشتر از هر بيماری ديگری در مورد آن صحبت شده ، مقاله نوشته شده ، تحقيق شده اما تا به حال واکسنی که بتوان گفت بطور صددرصد در بدن ايمنی پايدار ايجاد می کند و يا دارويی که منجر به درمان قاطع و صددرصد اين بيماری شود، کشف نشده و درمان های دارويی که بعضا" استفاده می شود تنها آهنگ گسترش و تکثير اين زندگی را بالا برده و از ميزان مرگ و ميرکم می کند. متاسفانه بايد ياد آوری کرد ، درمان های چنددارويی که اغلب موثر می باشند به علت هزينه بسيار بالای آن در بيشتر کشورهای پيشرفته انجام گرفته و به همين علت است که در اين کشورها آهنگ رشد بيماری کندتر شده ، اما برعکس در کشورهای فقير جهان سوم که امکان درمان کمتری وجود دارد شاهد افزايش آمار مبتلايان به اين بيماری هستيم .

بايد يادآور شد که :

ويروس HIV در مايعات بدن افراد آلوده ، شامل خون ، ترشحات بزاق و شير ، منی و ترشحات وجود دارد.

درمورد راه های انتقال ويروس HIV  می توان به موارد زير اشاره کرد :

1. تماس های جنسی با افراد آلوده

2. استفاده از خون و يا فرآورده های خونی آلوده

3. استفاده مشترک از سرسوزن های آلوده

4. تماس بين مادر آلوده و نوزاد در حين زايمان و يا شير دادن .

انتقال از طريق دست دادن و يا سرفه کردن فرد آلوده هنوز اثبات نشده ، به همين خاطر در صورتی که موارد بهداشتی کاملا" رعايت شود ، می توان بطور روزمره و از نزديک با اين افراد در تماس بود.

نحوه ايجاد بيماری از اين قرار است که زمانی که ويروس وارد بدن می شود به دو دسته از گلبول های سفيد خون بنام های لنفوسيت های T helper که دارای گيرند های 4 CD در سطح خود هستند و ماکروفاژها حمله می کنند، وارد اين سلول ها شده و با تحت کنترل گرفتن عوامل ژنتيکی اين سلولها فرمان تکثير سلولهای مشابه خود را ديکته کرده که با افزايش تعداد اين ويروس ها در درون سلول عملا" از فعاليت ايمنی اين سلولها به شدت کاسته شده و به اين ترتيب است که سيستم ايمنی بيمار کاهش پيدا کرده و حالا زمانی است که عوامل  بيماری زای ديگر که تا به حال قادر به ايجاد بيماری نبوده ، فعال شده و از نقص سيستم ايمنی استفاده کرده و ايجاد بيماری می نمايند.

تکرار آزمايش :   

از زمانی که ويروس وارد بدن می شود تا زمانی که بدن بر عليه آن آنتی بادی بسازد که قابل تشخيص برای آزمايشگاه باشد ، يک و نيم تا شش ماه ممکن است طول بکشد که اصطلاحا" به آن دوره " پنجره " می گويند . به همين خاطر هميشه توصيه می شود ، افرادی که رفتار پرخطر داشته اند ، حتما" سه تا چهار ماه پس از آزمايش اول که پاسخ منفی گرفته اند آزمايش خود را تکرار نمايند. از زمانی که فرد به اين ويروس آلوده می شود تا زمانی که علائم ايدز ظاهر شود، می تواند يک سال تا چهار الی پانزده سال طول بکشد که بطور متوسط ، زمان ده سال را برای آن در نظر می گيرند.

علائم بروز اين بيماری اختصاصی نبوده که شامل تب ، گلودرد ، خستگی ، بزرگ شدن غدد لنفاوی ، بيماری لثه و کاهش وزن و تهوع بوده که بيمار می تواند يک و يا چند نشانه از اين موارد را داشته باشد.

بيماری که آلوده به ويروس HIV  می باشد را زمانی مبتلا به ايدز می ناميم که دچار عفونت های فرصت طلب شده باشد. اين بيماری های فرصت طلب به دنبال نقص و کاهش در سيستم ايمنی ايجاد شده که عواملی همچون باکتری ها ، انگل ها ، ويروس ها و غيره در آن دخيل هستند.

از جمله عوامل قارچی که می توان به پنومو سيستيس کارينی و کريپتوسپوريديوم اشاره کرد که اولی عفونت ريه و دومی ايجاد اسهال های شديد می کند. همچنين کانديدا از عوامل قارچی است که در اين افراد عفونت های شديدی ايجاد می کند.   (سل ) حصبه  و توکسوپلاسما از جمله عوامل ميکروبی ايجاد کننده عفونت در افراد مبتلا به ايدز می باشد.

رايج ترين آزمايش های تشخیص:

همچنين عفونت های ويروسی نظير سيتو مگالو ويروس ( CMV) که ايجاد ذات الريه ، آنسفاليت و التهاب چشمی می کند و يا ويروس هرپس سيمپلسکس ( HSV ) که ايجاد تبخال و مننژيت ويروسی کرده گاها" در اين افراد ديده می شود . از جمله سرطان های شايع در بيماران مبتلا به ايدز ، کاپوسی سارکوما بوده که نوعی سرطان پوست می باشد . از موارد ديگر می توان به سرطان گردن رحم و سرطان غدد لنفاوی اشاره داشت .

 تشخيص : از جمله رايج ترين آزمايش های تشخيص ، جستجوی آنتی بادی ضد ويروس HIV در سرم خون فرد مبتلا بوده که به روش الايزا انجام می شود ، موارد مثبت با اين روش حتما" بايستی با روش دقيق تر وسترن بلات Western Blot  تاييد گردد. البته امروز جهت تشخيص قطعی می توان از روش PCR  نيز استفاده کرد که نسبت به روش های قبلی گرانتر می باشد . البته تست های کمکی ديگری نظير تعيين ميزان سلول های دارای CD4 يا Thelper و يا آنتی ژن P24 نيز کمک کننده هستند.

در خاتمه بايد متذکر شد که متاسفانه ایدز در بين افراد فقير شيوع بيشتری داشته که عدم دسترسی به مراقبت های بهداشتی ، خدمات و اطلاعاتی که برای پيشگيری از بيماری فوق لازم می باشد از جمله عوامل موثر در شيوع می باشد. شايد بتوان با يک آموزش بهداشت عمومی درست و صحيح و افزايش فعاليت های بهداشتی ، اطلاع رسانی دقيق همه جانبه از سنين پايين و فراهم بودن وسايل جلوگيری ، توزيع سرنگ در بين معتادان تزريقی و تامين داروهای مربوطه با هزينه کمتر و از همه مهمتر تقويت باورهای مذهبی از رشد سريع بيماری ايدز جلوگيری کرد.

از زمانی که ويروس وارد بدن می شود تا زمانی که بدن بر عليه آن آنتی بادی بسازد که قابل تشخيص برای آزمايشگاه باشد ، يک و نيم تا شش ماه ممکن است طول بکشد که اصطلاحا" به آن دوره  پنجره می گويند.

****

منبع : مقاله "HIV   درکمين است آزمايش را فراموش نکنيد  "  نوينسندگان : دکترحميدرضا حجت زاده - دکتر فريد شهنائی-  مجله خانواده سبز : اول شهريور 1384

بازگشت به صفحه اصلی