راهکارهای مقابله با انزوا در کودکان

www.isaarsci.ir

دنیای وراثت بسیار شگفت انگیز است، به دنبال ازدواج 2 نفر، کودکی متولد میشود که یا بسیار شبیه پدر، پدر بزرگ یا یکی از اقوامش است و یا شباهت زیادی به اطرافیانش ندارد. هنگامی که فرزند دوم متولد می شود نیز  شاید شباهتی به فرزند اول نداشته باشد. به عنوان مثال، خانواده ای را در نظر بگیرید که والدین، هر دو در زمان کودکی شان بسیار آرام، کم حرف و خجالتی بودند ولی دختر کوچکشان برعکس، بسیار اجتماعی و خوش سر و زبان است. در همین خانواده، فرزند دوم بسیار خوددار، گوشه گیر، ساکت و کم حرف است، مدام به مادر می چسبد و کسی نمی تواند او را جدا کند. بنابراین همانطور که فرزندان با یکدیگر متفاوتند، نحوه رفتار و فرزندپروری والدین نیز باید منطبق با ویژگی های خلقی و رفتاری کودکانشان باشد. زمانی که شما با کودکی خجالتی و خوددار مواجه می شوید، با رعایت نکات و موارد به ظاهر کوچک تربیتی می توانید مسیر تربیت و پرورش او را ساده کنید.

با توجه به تفاوتهای فردی، هر کودکی با ویژگی های خلقی و شخصیتی خاصی متولد می شود که در طول شیرخوارگی و نونهالی نمایان تر می شود. طبق نظر کارشناسان، کودکان خجالتی میزان بالاتری از بازداری، در خود فرورفتگی و اضطراب را در مقایسه با کودکان اجتماعی تجربه می کنند. معمولا در مورد کمرویی و ملاحظه کاری، دلایل ژنتیک را بیشتر عنوان می کنند. دانشمندان عقیده دارند که خصوصیات زیست شناختی، تاثیر والدین، روابط دوران کودکی و احساس کودک درباره خود می تواند در کمرویی او موثر واقع شود.

 
این خجالتی و کمرویی تا دوران مدرسه رفتن کودک هم با او خواهد بود در نتیجه او تبدیل به یک دانش آموز خجالتی و گوشه گیر می شود.

 
راهکارهای مقابله با کودکان خجالتی و گوشه گیر، فعالیت های گروهی، میانجیگری های معلم و دیگر مداخله های روان شناختی است.

 
کار گروهی : بعضی از نویسندگان، برای درمان خجالتی و گوشه گیر بودن، روش کار با گروه را پیشنهاد کرده اند. این گونه فعالیتها، شامل درگیر کردن دانش آموزان در برنامه معلم دانش آموزان دیگر بودن، ایجاد فرصت هایی برای بازی کردن با بچه های کوچکتر، کمک خواستن از اعضای گروه برای وارد کردن بچه های گوشه گیر در کارهای گروهی و نیز درگیر کردن آنها در فعالیتهای رقابتی گروههای کوچک کلاسی است.

 
دخالت های معلمان: در پژوهشی که نظریات معلمان موفق را در چگونگی برخورد با دانش آموزان خجالتی مورد بررسی قرار داد بیشترین پاسخ هایی که داده شد، عبارت بود از:

1- تغییر محیط اجتماعی ( مثل نشاندن آنها در بین همکلاس های مهربان یا واگذاری آنها به یک نفر یا یک گروه کوچک )

2- تشویق یا اتخاذ تدابیری برای افزایش جوابگویی دانش آموزان.

3- کاهش اضطراب یا دستچاچگی.

4- دخالت دادن دانش آموزان خجالتی در فعالیت های ویژه .

 
5- درگیر کردن دانش آموزان در صحبت های خصوصی مداوم نکته ای که در جوابهای معلمان وجود نداشت، تاکید بر تهدید یا نتبیه بود.

****

 

منبع : مقاله "راهکارهای مقابله با انزوا در کودکان"  تهيه كننده : سیمین دخت صمیمی- روزنامه همشهری – شنبه 26 اردیبهشت ماه 1388

بازگشت به صفحه اصلی  

براي اطلاع از به روز رساني سايت  مشترك  شويد