اعتماد

www.isaarsci.ir

اعتماد احساس آرامش دو جانبه است که به همراه قبول و پذيرش کلام، تعهدات و رفتار يکديگر است.

سه شرط اوليه برای اين آموزش وجود دارد.

آمادگی مادر، کودک و مکان

آ- مادر خود بايد در دوره کودکی اعتماد را آموخته باشد.

ب- مادر بايد آرام باشد. بنابراين مادران اضطرابی، دلشوره ای و عصبانی هرگز توان آموزش اعتماد به فرزندان را ندارند.

پ مادر کودک خود را بايد از صميم دل دوست داشته باشد.

ت- مادر بايد بتواند ارتباط دوستی برقرار کند.

ث مادر بايد از توان تکلم برخوردار باشد و با کلمات زيبا و تشويق کننده همراه با چهره ای شاد و هماهنگ با احساس خود با کودک سخن بگويد.

ج-  عقل و شعور و هوش مادر بايد در وضع خوبی باشد.

چ- مادر بايد از سلامت جسم و روان بهره مند باشد. او بايد بتواند از حس لامسه خود بسيار کمک بگيرد.

آ- کودک توانايی اعتماد را به ارث برده باشد.

ب- دستگاه عصبی کودک سلامت باشد. مغز- هوش و حواس او نيز بايد در وضع طبيعی باشد.

پ- کودک در شرايط سلامت جسمانی و روانی باشد. پوست و چشم کاملا" حساس و به دور از هر بيماری يا نقص، می تواند پيام آرامش را از مادر دريافت کند پيامی که هسته آغازی اعتماد است.

آ- خلوت

ب- به رنگ روشن و آرام

پ- ساکت

ت- ايمن
 

اولين نياز کودک برای آموختن حضور در آغوش گرم و مهربان با ضربان طبيعی قلب است. مادر بايد با کودک ارتباط پوستی برقرار کند. پوست عامل انتقال اعتماد است مادر بايد پوست بدن بچه را لمس کند. پوست علاوه بر اعتماد عامل انتقال " عشق و مهر و محبت " است.

در لحظات حضور کودک در آغوش مادر، مادر بايد در تمرکز کامل باشد. او بايد پذيرای کودک باشد و با اشتياق کودک را در آغوش گيرد.

به همين دليل مادر و کودک بايد کاملا" تنها و در خلوت باشند و تمام حواس مادر بايد متوجه کودک بوده و او را لمس کند.

عامل بعدی انتقال اعتماد، احساس آرامش است که مادر به کودک می دهد وقتی مادر کنار کسی احساس آرامش داريم به او اطمينان خواهيم داشت شرط اول بسياری از ارتباط ها احساس آرامش است.

پس از برآوردن شرايط آغوش، پذيرش، اشتياق، سکوت، تمرکز، لمس پوست به پوست و آرامش نوبت به صحبت مشتاقانه با کودک می رسد صحبتی که بم و بسيار آرام ادا می شود. اين صحبت محتوای تمجيد و تحسين است که به کودک امنيت می بخشد.

موقع حضور کودک در آغوش، بايد با حرکات و کلمات و تماس پوستی خود او را از پشتيبان و حامی داشتن مطمئن سازيد.

" هوش و سلامت جسم و روان کودک از ملزومات يادگيری اعتماد است" کودکی که هوش کمی دارد انجام اين کارها برای او بی فايده است.

پس از ده بار حضور در آغوشی که شرايط لازم را برآورده کند اتصال و وابستگی کودک با مادر فراهم می شود.

اشتياق کودک به آغوش مادر علامت پيوستگی و اتصال کودک به مادر است روز اتصال روز بزرگی است و مادر در آن روز شخص مهمی است، همان کسی است که بچه می خواهد به طرف او پرواز کند.

آنگاه که بدين شيوه و از سن تولد تا يکسالگی، اطمينان و اعتماد آموخته شد در سالهای بعد اطمينان بهتر شکل خواهد گرفت و بيشتر تصحيح خواهد شد.

" يکی از هسته های اعتماد به نفس اعتماد و اطمينان است. "

کودکی که مادری مهربان و سالم و با هوش دارد که به او علاقه مند است.

احساس " من خوبم، تو خوبی" دارد

احساس " من خوبم، تو خوبی،" احساس يک فرد سالم است.

مردم را در گروه های سه گانه اصلی اعتماد می توان جای داد.

گروهی از مردم که حد بالای اعتماد را دارند مردم " حسن ظنی هستند. " اين افراد دارای احساسات مبالغه آميزند. بسيار مهربان ،خوش بين( و لذا بسيار حساس ) و کاملا" خوش باورند. وراثت و اکتساب و مورد توجه فراوان بودن يا يک جامعه حسن ظنی افراد را حسن ظنی می کند.

گروهی از مردم که حد پايين اعتماد را دارند " سوء ظنی " ناميده می شوند. آنها نسبت به سايرين بسيار بدگمان، عصبانی، تهمت زن، بدبو، مشکوک و سئوال کننده ( فضول ) اند. خشم، کلام طنزآميز نيشدار، پيام مشکوک، استنطاق و قهر کردن از جمله ويژگيهای سوء ظنی هاست.

تنها درمان سوء ظن دارو است. اين کسالت احتمالا" از وراثت، اما قطعا" از آموزش و ناامنی در زندگی داخلی سرچشمه می گيرد.

وراثت و اکتساب و رفتار و مواخذه مکرر بذر سوء ظن را در ذهن افراد می کارد.

 گروهی از مردم که اعتماد ميانه دارند مردم " ظنی " هستند. اين دسته بسيار نادرند در گمان خود ميانه روی پيشه می کنند. آنها نه از مردم می گريزند نه با آنها ارتباط عميق برقرار می کنند. چندان هم خوش باور نيستند.

بنابراين بياد داشته باشيم که اعتماد نيز مانند دوست داشتن، هم به وراثت (ژنتيک ) و هم به اکتساب ( آموزش ) افراد وابسته است.

****

منبع : کتاب " کتاب انسان در مسيرزندگی" -نویسنده : دکتر محمد مجد- تهیه و تنظیم : صدیقه سرشکی


 

بازگشت به صفحه اصلی  

براي اطلاع از به روز رساني سايت  مشترك  شويد