مصدومانی که مبتلا به
آسيبهای (تروما) جدی و حاد شده اند، نيازمند به رسيدگی و مراقبتهای
سازمان يافته در قالب سيستم خدمات فوريتهای پزشکی می باشند در اغلب
مصدومان سوانح، اقدامات اساسی درمانی، در نهايت فقط می بايد در اتاق
عمل انجام شود به همين دليل ضرورت دارد که وقوع حادثه تا هنگام عمل
کاهش پيدا نمايد اقدامات احياء قلبی- ريوی پيشرفته و به کارگيری (
بالگرد ) در مواقع خاص می تواند موثر باشد.
برای حصول اطمينان از
عملکرد مناسب سيستم، نياز به کنترل پزشکی سيستم می باشد از ميان
مراقبتهای پيش بيمارستانی لوله گذاری داخل نای بطور بالقوه از عمده
ترين تدابير حيات بخش برای مصدومان است اولويت گذاری و انتقال مصدومان
بدحال تر به مراکز اختصاصی برای پذيرش مصدومان و آسيب ديدگان باعث کاهش
تلقات قابل پيشگيری می گردد.
همچنين کارکنان
کارآمد بخش فوريتهای پزشکی و اورژانس ( تيم- امداد و انتقال مصدومان -
مجهز، آموزش ديده اتاق عمل و بخش مراقبتهای ويژه
ICU) نقش حياتی ايفاد می کنند طبق آمارهای ارائه شده توسط مراکز
بهداشت درمانی مطرح در سطح جهان رابطه بين تعداد تختهای فعال
بيمارستانها و مصدومان دچار آسيب های وسيع معالجه يافته در طی سال،
هنوز بطور کامل مشخص نشده است و نياز به بررسی بيشتری دارد.
کليد واژه ها: سيستم
خدمات فوريتهای پزشک، مراقبتهای پيش بيمارستانی، صدمه، بقاء اولويت
گذاری فوريتها، سانحه
