بی نظمی ناشی از
وقوع بلايای طبيعی، شرايط خاصی را برای ارتکاب جرم فراهم می سازد.
" جرائم بی نظمی " اغلب از سوی اشخاصی ارتکاب می يابد که عامل بی
نظمی نيستند، اما از فرصت های به وجود آمده برای رسيدن به اهدافی
که تنها در آن شرايط قابل حصول است، بهره می گيرند يا تحت تاثير
حادثه، در شرايطی هستند که ارتکاب جرم و ناهنجاری از سوی آنان
تسهيل می شود.
علل ارتکاب يا
افزايش جرم در فضای بلايای طبيعی بسيار متعدد و اغلب ناشی از شرايط
اجتماعی و فرهنگی حاکم بر منطقه حادثه، پيش و پس از آن است.
پيشگيری از جرم
پس از بلايای طبيعی، به همکاری و همياری نهادهای مختلفی بستگی دارد
و بدون اتحاد در مديريت، نظارت، تصميم گيری و اجراء پيشگيری از
اکثر جرائم در اين فضا غير ممکن خواهد بود.
به علاوه، فضای
بحرانی ناشی از بلايای طبيعی، موجب معرفی جرائم و بزهکاران
ناشناخته و بی سابقه ای می شود که بايد طرح جامعی را پيش از وقوع،
برای مديريت اين دسته از جرائم و بزهکاران انديشيد و تجربه های به
دست آمده در فضای هر حادثه طبيعی را برای پيشگيری از موارد مشابه
در آينده به کار گرفت.
بطور خلاصه، وقوع
حادثه همه گير، جرم ساز يا حداقل عامل ناهنجاری، آشوب و بيماری
روانی است.
اين وضعيت، اگر
با شرايط فضايی خاص حاکم بر محل حادثه، زمان وقوع آن، گستره فاجعه
و نابسامانی مديريتی تلاقی پيدا کند، به خصوص در مورد کلان شهرها،
می تواند به فاجعه ای سياسی - امنيتی تبديل شود.
بنابراين، برای
پيشگيری از جرم، جنايت و خشونت در زمان وقوع بلايای طبيعی، الزاما"
بايد اقدامات دقيق، پيش از وقوع حادثه انجام گرفته و راهبردهای
لازم و قابل اجرا برای زمان حادثه پيش بينی شود که اين دو موضوع
نيازمند همکاری نهادهای مختلف، تحت مديريت عالی مرجعی واحد است.
بديهی است که
فقدان مديريت صحيح يا اتخاذ تصميم هايی که در عمل قابل اجرا
نيستند، بحران اجتماعی- سياسی ناشی از حادثه را تشديد کرده و حتی
در مواردی بحران را غير قابل کنترل خواهد کرد.
